MOST ZWIERZYNIECKI
sięga swoją historią połowy XVII wieku, kiedy w tym miejscu istniała drewniana przeprawa przez rzekę. Ów most
nosił nazwę „Przepustkowy”, bowiem w pobliżu znajdowała się wartownia straży miejskiej, a podczas epidemii dżumy w 1704 roku wchodzący do miasta musieli okazać odpowiednią przepustkę.
Powstanie Ogrodu Zoologicznego, istniejący tor wyścigów konnych i rozrastające się na Dąbiu osiedla sprawiały, że most był mocno obciążony ruchem rozwijającego się miasta. W latach 90. XIX w. władze ówczesnego Wrocławia uznały, że drewnianą przeprawę należy zastąpić nowoczesnym obiektem mając także na uwadze modernizację drogi wodnej i coraz większe statki pływające po Odrze.
W latach 1895-1897 mistrz budowlany Karl Klimm pod kierunkiem miejskiego architekta ("radcy budowlanego") Richarda Plüddemanna i przy pomocy inż. Alfreda Frühwirtha zaprojektował i zbudował nowy most. Ma on 62 metry długości, 22 metry szerokości i jest jednoprzęsłową kratownicową konstrukcją opartą na granitowych przyczółkach. Most ozdobiony jest czterema secesyjnymi obeliskami z czerwonego piaskowca pochodzącego z Nowej Rudy i oświetlany nocą stylowymi latarniami.
Pierwszy przejazd przez nowy most miał miejsce 21 kwietnia 1897 r. po 1,5 roku prac i wtedy możliwe już było rozebranie mostu tymczasowego.
Pod koniec XIX w. umieszczono na moście tablicę z brązu z napisem (w j. niemieckim): „Drewniany spoczywałem długie stulecia ponad leniwymi wodami. Teraz z żelaza i kamienia zdobię żeglowny szlak". Tablicę usunięto w 1945 roku, przywrócono zaś kilka miesięcy temu przy okazji remontu. W trakcie oblężenia Wrocławia w 1945r., na moście umieszczono ładunki wybuchowe, chcąc poprzez wysadzenie zatrzymać Armię Czerwoną. Ponieważ Rosjanie zaatakowali od południa Wrocławia, most ocalał.
Drewniany poprzednik Mostu Zwierzynieckiego
